سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی
حسن محمودزاده؛ رحیم حیدری؛ ناصح ولیزاده
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی شاخص کیفیت هوا و ارتباط آن با تغییرات فضای سبز کلانشهر تبریز می باشد. داده ها، داده های آلودگی هوا سال 1383 تا 1396 و از پنج آلاینده‌‌‌اصلی‌آلودگی‌‌هواpm10) ،so2،co،o3،no2) استفاده شده است که شامل ایستگاه های(آبرسان،بهداشت،راه آهن، میدان نماز، باغشمال، حکیم نظامی) می‌باشد. روش تحقیق، داده‌ها در نرم افزار اکسل پس از میانگین‌گیری ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی شاخص کیفیت هوا و ارتباط آن با تغییرات فضای سبز کلانشهر تبریز می باشد. داده ها، داده های آلودگی هوا سال 1383 تا 1396 و از پنج آلاینده‌‌‌اصلی‌آلودگی‌‌هواpm10) ،so2،co،o3،no2) استفاده شده است که شامل ایستگاه های(آبرسان،بهداشت،راه آهن، میدان نماز، باغشمال، حکیم نظامی) می‌باشد. روش تحقیق، داده‌ها در نرم افزار اکسل پس از میانگین‌گیری به داده استاندارد تبدیل شده، در نرم افزار(GIS) وارد و با استفاده از روش درون یابی( IDW) نقشه وضعیت کیفیت هوا روزهای ناسالم بدست آمده است. در نهایت با استفاده از شاخص ( NDVI) تصاویر فضای سبز سال‌های 96-83 - 69 جهت ارتباط آن با وضعیت کیفیت هوا و روند کاهش یا افزایش فضای سبز در بازه زمانی ذکر شده، نقشه نهایی تعداد روزهای ناسالم کیفیت هوا تهیه شد. با توجه به نتایج بدست آمده، وضعیت شاخص سلامت کیفیت هوای کلانشهر تبریز با تغییرات فضای سبز رابطه مستقیم دارد. بیشترین حجم و تراکم آلودگی در میانه و مرکز شهر به دلیل حجم زیاد ترافیک در این مناطق و رفت و آمد روزانه به این مناطق است. در قسمت جنوب و جنوب‌غربی شهر، مناطق صنعتی به دلیل حجم بالای غلظت آلاینده‌ها، آلودگی هوا بیشتر در فصول سرد است. بیشترین آلودگی مربوط به آلاینده (PM10) که یکی از مهم‌ترین آلاینده آلوده کننده هوای شهر تبریز می‌باشد در این میان، فضای سبز به عنوان یک اصل اساسی در کاهش آلودگی هوای شهری و از طرف دیگر سر زنده کردن شهر می‌باشد و باید مورد توجه قرار گیرد.
